Сәлем,әлем! Бүгін біз көлеңке театры " мәңгілік ел тарихы" атты көрінісіміздің соңғы нүктесін қойдық. Көп уақыт демалмастан, ұйықтамастан жасаған жұмысымыздың жемісін көрдік. Иә, достарымыз бен ұстаздарымыздың арасында ынтымақ пен бірліктің арқасында үлкен асуларды бағындырдық!) Шыны керек, көрініс кезінде әрбір элементті жасағандағыі көрерменнің шапалақ соғып , мақтау сөздерін айтуы бізді үлкен қуаныш пен керемет сезімге бөледі. Оны сөзбен жеткізу мүмкін емес. Мен Сайлаубек десе ішкен асын жерге қоятын інілерім мен ағамды, шпагат Янамды , кпопер Фатимамды , дірілдейтін Әсемімді, күлкісі керемет Шакемді, "Дана , я тебя люблю" дейтін Жанарамды, " әй, не материтесь, блин" дейтін Валямды , " Таз унитаз" дейтін қара торы Лаурамды , кореянка Танямды, реквизит десе ішкен асын жерге қоятын Гүлекемді сағынатын боламын! Меніңше, біз әлі де көлеңке театрнда көрініс қоятын боламыз! Достар бәріне , қызықты күндерге көп рахмет.! Талғат ағай , Дәурен ағай, Арман ағай сіздерге жететін адам жоқ ! Сіздер өнегелі ұстаз да, жақын дос та бола білдіңіздер! РАХМЕТ Шын жүректен!

Теги других блогов: театр қуаныш әрбір элемент